او گفت:‌«پاسخش را چندی بعد به عرض می رسانم.»

چند روز بعد دستمالی زیر چانه اش بست و دو سر آن را روی سرش گره زد و چنان وانمود کرد که دندانش درد میکند. با همان حال پیش شاه آمد.

شاه پرسید:‌«چه شده است؟»

گفت:‌«قربان، دندانم پیله کرده است.»

ناگهان یکی از درباریان گفت:‌«باید شلغم جوشیده روی جایگاه پیله بگذاری.»

دیگری گفت:‌«علاج این درد، حریره ی بادام است.»

خلاصه اینکه هر کسی فراخور اطلاع خود چیزی تجویز کرد. آن گاه اعتمادالسلطنه دستمال را باز کرد

و خطاب به شاه گفت:‌«قربان، دندان من درد نمی کند، تنها خواستم عرضی را که یک هفته پیش کردم تایید کنم که در مملکت ما پزشک از همه چیز بیشتر است.»

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: